کد مطلب:28832 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133
2786. شرح نهج البلاغة: قعقاع بن شور، یكی از كسانی بود كه از علی علیه السلام جدا شد. علی علیه السلام او را به حكومت كَسكَر گماشت و برخی از كارهای او را مورد انتقاد قرار داد. از جمله آن كه وی با زنی ازدواج كرد و صد درهم مهریه او قرار داد. پس او به سوی معاویه گریخت.[2].
از زندگانی او چندان اطّلاعی در دست نداریم. پس از قدامة بن عجلان، فرماندار كَسكَرْ شد. به گفته ابن ابی الحدید، فرماندار «مسیان» هم شد. بیت المال را صرف عیاشی و كامجویی های خود كرد و چون فهمید كه امیر مؤمنان از كار او آگاه شده است، اموال را برداشت و نزد معاویه رفت. دل سیاهش زندگانی اش را آلود و كارش به جایی رسید كه به فرستاده امام حسین علیه السلام به كوفه، مسلم بن عقیل، خیانت كرد و برای پراكندن یارانش از اطراف او كوشید و با پسر اشعث و كسانی همچون او همدست بود.[1].